Op donderdag 7 september vervulden we de wens van Eline uit Borlo. Als 11-jarig muco-patiëntje wilde zij nog graag eens een meet & greet met de dolfijnen in het Seapark van Brugge. ’s Morgens vroeg werden we met open armen ontvangen bij Eline thuis. Ook haar 2 zussen stonden al te popelen om te vertrekken! Gelukkig reed er een auto van Het Belang van Limburg mee zodat we voldoende plaats hadden voor de nodige flessen zuurstof, medicatie, sondevoeding en haar persoonlijke rolstoel.
Gepakt en gezakt vertrokken we richting Brugge. Er was geen verveling onderweg want de 3 zussen amuseerden zich met de film “Home” en een extra schoonheidsslaapje. We kwamen dus uitgerust aan in Seapark. Normaal gezien was het dolfinarium vandaag gesloten maar speciaal voor Ambulance Wens werd er een uitzondering gemaakt! Verzorgster Sabrina leidde ons onmiddellijk naar het aquarium waar we de 8 dolfijnen zagen spelen. Eline mocht zelf de ballen naar hun toewerpen en al spelende kreeg ze deze weer terug van haar lievelingsdieren. Zowel de dolfijnen als Eline straalden van geluk!
Daarna was het tijd voor de échte meet en greet. De dolfijn Jotta werd apart gezet en kreeg Eline als persoonlijke trainster! Eline had energie voor 10 en stapte zélf naar het bad en ging op de rand zitten zodat ze zo dicht mogelijk bij de dolfijn kon. Papa maakte zich ongerust over haar natte broek … “dat is nu niet belangrijk” zei ze kordaat … nu was het tijd om alleen maar te genieten!
Verzorgster Sabrina legde uitgebreid uit hoe je de dolfijnen van elkaar kan onderscheiden, hoe hun lichaam opgebouwd is, wat ze van voeding krijgen , … Eline zat gekluisterd te luisteren!
Na het educatieve gedeelte was het ook tijd om enkele kunstjes te oefenen. Sabrina legde uit hoe zo een truckje in zijn werk ging en als een volleerde trainster zorgde Eline ervoor dat Jotta dit perfect uitvoerde! Onze knappe meid glunderde!
Nadat er geposeerd werd voor de nodige mooie foto’s was het tijd voor nog een extra spektakel … we kregen een privéshow met de nodige salto’s van onze watervrienden! Wauw … zowel Eline, de zussen als papa genoten van deze voorstelling!
Eline kreeg van de medewerkers van Seapark nog een mooi informatieboekje met al enkele foto’s van vandaag. Wat een leuk aandenken! Bij deze willen we iedereen van Seapark nogmaals heel hartelijk bedanken!!!
Ondertussen kregen we allemaal wel wat honger … Eline kreeg bij het woord “Mc Donalds” al het water in de mond … dat was dus snel beslist! Een kwartiertje later zaten we met z’n allen rond de tafel te smullen van vettige hamburgers, frietjes, cola én zelfs een ijsje! Vandaag was het feest … en mocht er al eens iets meer dan anders! Papa hield het suikergehalte van Eline nauwlettend in het oog en indien nodig werd er wat extra insuline gegeven. Vandaag geen dieet … maar alleen eten waar we zin in hebben! Dankzij Mc Donald's Sint-Kruis konden we zelfs gratis eten! Dankjewel voor jullie groot hart!
Met volle buikjes vertrokken we terug richting Limburg … neenee … niet om naar huis te gaan! Eline wou heel graag nog eens gaan bowlen! Zo gezegd, zo gedaan! Een telefoontje later … 2 uurtjes later … en daar stonden ze … Eline, papa en de 2 zussen … klaar voor de gezinscompetitie bowling!
Bij elke worp van Eline ging er iemand mee om haar zuurstof en sondevoeding te dragen zodat ze zich volledig kon concentreren op het spel! En dat lukte super! Het was een nek-aan-nek-race tussen de 4! Ondertussen werden er nog wat partysnacks verorberd … maar jammer genoeg ook de nodige pijnmedicatie genomen. Eline begon het toch wel wat zwaar te krijgen en de vermoeidheid sloeg toe.
Maar als een echte vechter die niet opgeeft zou ze ook nog de laatste ballen gooien! Al was de allerlaatste zittend en met tranen in de ogen van pijn en vermoeidheid … Eline … klassemadam!!! Ook je zussen, papa en wij waren nogmaals onder de indruk van je doorzettingsvermogen! Alleen maar respect … !
Rond 20uwas het tijd voor Eline om haar bedje op te zoeken … haar lichaam gaf aan dat ze tot het uiterste geweest was vandaag en dat het tijd was om te rusten. We lieten haar in de liefdevolle armen van papa in slaap vallen en nagenieten van een zalige dag!
Gepakt en gezakt vertrokken we richting Brugge. Er was geen verveling onderweg want de 3 zussen amuseerden zich met de film “Home” en een extra schoonheidsslaapje. We kwamen dus uitgerust aan in Seapark. Normaal gezien was het dolfinarium vandaag gesloten maar speciaal voor Ambulance Wens werd er een uitzondering gemaakt! Verzorgster Sabrina leidde ons onmiddellijk naar het aquarium waar we de 8 dolfijnen zagen spelen. Eline mocht zelf de ballen naar hun toewerpen en al spelende kreeg ze deze weer terug van haar lievelingsdieren. Zowel de dolfijnen als Eline straalden van geluk!
Daarna was het tijd voor de échte meet en greet. De dolfijn Jotta werd apart gezet en kreeg Eline als persoonlijke trainster! Eline had energie voor 10 en stapte zélf naar het bad en ging op de rand zitten zodat ze zo dicht mogelijk bij de dolfijn kon. Papa maakte zich ongerust over haar natte broek … “dat is nu niet belangrijk” zei ze kordaat … nu was het tijd om alleen maar te genieten!
Verzorgster Sabrina legde uitgebreid uit hoe je de dolfijnen van elkaar kan onderscheiden, hoe hun lichaam opgebouwd is, wat ze van voeding krijgen , … Eline zat gekluisterd te luisteren!
Na het educatieve gedeelte was het ook tijd om enkele kunstjes te oefenen. Sabrina legde uit hoe zo een truckje in zijn werk ging en als een volleerde trainster zorgde Eline ervoor dat Jotta dit perfect uitvoerde! Onze knappe meid glunderde!
Nadat er geposeerd werd voor de nodige mooie foto’s was het tijd voor nog een extra spektakel … we kregen een privéshow met de nodige salto’s van onze watervrienden! Wauw … zowel Eline, de zussen als papa genoten van deze voorstelling!
Eline kreeg van de medewerkers van Seapark nog een mooi informatieboekje met al enkele foto’s van vandaag. Wat een leuk aandenken! Bij deze willen we iedereen van Seapark nogmaals heel hartelijk bedanken!!!
Ondertussen kregen we allemaal wel wat honger … Eline kreeg bij het woord “Mc Donalds” al het water in de mond … dat was dus snel beslist! Een kwartiertje later zaten we met z’n allen rond de tafel te smullen van vettige hamburgers, frietjes, cola én zelfs een ijsje! Vandaag was het feest … en mocht er al eens iets meer dan anders! Papa hield het suikergehalte van Eline nauwlettend in het oog en indien nodig werd er wat extra insuline gegeven. Vandaag geen dieet … maar alleen eten waar we zin in hebben! Dankzij Mc Donald's Sint-Kruis konden we zelfs gratis eten! Dankjewel voor jullie groot hart!
Met volle buikjes vertrokken we terug richting Limburg … neenee … niet om naar huis te gaan! Eline wou heel graag nog eens gaan bowlen! Zo gezegd, zo gedaan! Een telefoontje later … 2 uurtjes later … en daar stonden ze … Eline, papa en de 2 zussen … klaar voor de gezinscompetitie bowling!
Bij elke worp van Eline ging er iemand mee om haar zuurstof en sondevoeding te dragen zodat ze zich volledig kon concentreren op het spel! En dat lukte super! Het was een nek-aan-nek-race tussen de 4! Ondertussen werden er nog wat partysnacks verorberd … maar jammer genoeg ook de nodige pijnmedicatie genomen. Eline begon het toch wel wat zwaar te krijgen en de vermoeidheid sloeg toe.
Maar als een echte vechter die niet opgeeft zou ze ook nog de laatste ballen gooien! Al was de allerlaatste zittend en met tranen in de ogen van pijn en vermoeidheid … Eline … klassemadam!!! Ook je zussen, papa en wij waren nogmaals onder de indruk van je doorzettingsvermogen! Alleen maar respect … !
Rond 20uwas het tijd voor Eline om haar bedje op te zoeken … haar lichaam gaf aan dat ze tot het uiterste geweest was vandaag en dat het tijd was om te rusten. We lieten haar in de liefdevolle armen van papa in slaap vallen en nagenieten van een zalige dag!
