Gisteren Zaterdag 16 september vervulden we de wens van een Meneer (1933) uit Genk .
Hij verblijft momenteel in het Ziekenhuis Oost Limburg te Genk.
Zijn wens was om nog een keer naar de shopping te gaan met zijn vrouw, 5 kinderen en kleinkinderen en een koffietje te drinken.
We lopen binnen op afdeling K45 van ZOL Genk.
En worden vriendelijk onthaald door Wim, zijn vrouw en kinderen.
Ook de verpleging heeft Wim nog wat extra pijnstilling gegeven
zodat hij zonder ongemakken kan genieten van dit familiedagje.
Wim zit mooi in pak met das en is helemaal klaar voor zijn uitstap.
Dan rijden we richting Stationstraat Genk waar heel de familie ons al staat op te wachten.
Wim was gisteren jarig, en dat vieren we graag samen.
Wim is vastbesloten, geen ziekenbedje maar rolstoel wil hij vandaag.
Niet de makkelijkste keuze maar wel een moedige.
We wandelen richting Patio in Shopping2
Daar worden we vriendelijk ontvangen en zitten we met de hele familie fijn bij mekaar aan een lange tafel.
Ook hier hoeft Wim geen 2x na te denken, niet 1 maar 2 lekkere biertjes vandaag.
Want grapt hij er nog even bij.
De volgende keer als we klinken is het op mijn begrafenis.
Het grapje wordt weggelachen maar doet ons eens te meer beseffen hoe intens dit moment wel is.
Er werd aardig wat bijgepraat en gelachen, Wim en zijn lief vrouwtje willen met de familie nog
even een wandeling maken.
Eerst langs het pand in shopping 2 waar ze al die jaren een eigen
zaak uitbaatten, nadien nog even door de vernieuwde shopping 1.
Wim heeft genoten, dat zie je aan zijn gezicht maar hij is ook moe al geeft ie dat niet toe.
Toch wil ie terug naar zijn bedje, dat plekje in het ziekenhuis waar ie goed verzorgd wordt.
We wandelen terug richting ambulance, onze ambulancewens-knuffel nog steeds stevig onder de arm.
Hier zoekt hij nog een naam voor, ditmaal wordt ie niet "Miet" of "Jan" gedoopt maar is verpleegkundige "Jessy" de gelukkige :-)
Wim en heel de familie, jullie zijn dankbare mensen en we hebben mee genoten van dit dagje Genk.
Bedankt voor de mooie dag.
❤️
Hij verblijft momenteel in het Ziekenhuis Oost Limburg te Genk.
Zijn wens was om nog een keer naar de shopping te gaan met zijn vrouw, 5 kinderen en kleinkinderen en een koffietje te drinken.
We lopen binnen op afdeling K45 van ZOL Genk.
En worden vriendelijk onthaald door Wim, zijn vrouw en kinderen.
Ook de verpleging heeft Wim nog wat extra pijnstilling gegeven
zodat hij zonder ongemakken kan genieten van dit familiedagje.
Wim zit mooi in pak met das en is helemaal klaar voor zijn uitstap.
Dan rijden we richting Stationstraat Genk waar heel de familie ons al staat op te wachten.
Wim was gisteren jarig, en dat vieren we graag samen.
Wim is vastbesloten, geen ziekenbedje maar rolstoel wil hij vandaag.
Niet de makkelijkste keuze maar wel een moedige.
We wandelen richting Patio in Shopping2
Daar worden we vriendelijk ontvangen en zitten we met de hele familie fijn bij mekaar aan een lange tafel.
Ook hier hoeft Wim geen 2x na te denken, niet 1 maar 2 lekkere biertjes vandaag.
Want grapt hij er nog even bij.
De volgende keer als we klinken is het op mijn begrafenis.
Het grapje wordt weggelachen maar doet ons eens te meer beseffen hoe intens dit moment wel is.
Er werd aardig wat bijgepraat en gelachen, Wim en zijn lief vrouwtje willen met de familie nog
even een wandeling maken.
Eerst langs het pand in shopping 2 waar ze al die jaren een eigen
zaak uitbaatten, nadien nog even door de vernieuwde shopping 1.
Wim heeft genoten, dat zie je aan zijn gezicht maar hij is ook moe al geeft ie dat niet toe.
Toch wil ie terug naar zijn bedje, dat plekje in het ziekenhuis waar ie goed verzorgd wordt.
We wandelen terug richting ambulance, onze ambulancewens-knuffel nog steeds stevig onder de arm.
Hier zoekt hij nog een naam voor, ditmaal wordt ie niet "Miet" of "Jan" gedoopt maar is verpleegkundige "Jessy" de gelukkige :-)
Wim en heel de familie, jullie zijn dankbare mensen en we hebben mee genoten van dit dagje Genk.
Bedankt voor de mooie dag.
❤️
