Op maandag 4 maart werd Ambulance Wens België verwacht in Stad Roeselare om er de wens van Mevrouw J. te verwezenlijken. We vertrokken ruim op tijd zodat we, gelukkig zonder file, op het afgesproken uur aankwamen op de palliatieve eenheid van het AZ Delta ziekenhuis te Roeselare. Mevrouw was sinds nieuwjaar niet meer naar huis geweest waardoor de keuze van haar wens snel gemaakt was … nog een keertje terug naar THUIS!
We werden op haar kamer hartelijk ontvangen door haar echtgenoot. Mevrouw lag nog even te rusten op het bed zodat ze helemaal uitgerust zou zijn voor vanmiddag!
Volgens de verpleging was ze vandaag wat stiller … we durven erom wedden dat dit gewoon wat gezonde stress was om na al die tijd nog eens naar huis te kunnen gaan!
We installeerden mevrouw op de brancard en reden zo huiswaarts. Het was maar een 15-tal km rijden tot in Koekelare. De plaats waar we verwacht werden!
Omwille van enige wegomleidingen hebben we nog een heel mooi stukje van het platteland gezien. De echtgenoot van mevrouw was hier zelfs in al die jaren nog nooit geweest! Dus ook hij genoot van de sight-seeing.
Na een halfuurtje kwamen we “thuis” aan. Mevrouw werd al onmiddellijk verwelkomt door haar zus, haar schoonbroer en een zeer goede kennis. Ook zij waren allemaal even enthousiast dat ze mevrouw opnieuw terug thuis zagen!
De tafel was gedekt, de koffie stond klaar … het beloofde een gezellige middag te worden voor de familie! Nadat mevrouw netjes geïnstalleerd was, hielden we ons dan ook even op de achtergrond. Dit was een knus en intens familie-momentje waarbij we zeker niet wilden storen!
Ondanks dat iedereen er graag langer van had willen genieten was het een vermoeiende middag voor mevrouw. Na twee uurtjes thuis te hebben genoten van het samenzijn was het voor haar opnieuw tijd om naar het ziekenhuis terug te keren. Tranen van blijdschap en tranen van verdriet wisselden elkaar af... .
Nergens zo goed als thuis ... .
Helaas werd mevrouw terug in het ziekenhuis van Roeselare verwacht en wordt ze daar ook zeer goed in de watten gelegd!
Lieve dame, hopelijk hebben we je een heerlijk thuisgevoel kunnen bezorgen en neem je dit gevoel met je mee naar het ziekenhuis. We wensen jou en je lieve familie het allerbeste 😘!
We werden op haar kamer hartelijk ontvangen door haar echtgenoot. Mevrouw lag nog even te rusten op het bed zodat ze helemaal uitgerust zou zijn voor vanmiddag!
Volgens de verpleging was ze vandaag wat stiller … we durven erom wedden dat dit gewoon wat gezonde stress was om na al die tijd nog eens naar huis te kunnen gaan!
We installeerden mevrouw op de brancard en reden zo huiswaarts. Het was maar een 15-tal km rijden tot in Koekelare. De plaats waar we verwacht werden!
Omwille van enige wegomleidingen hebben we nog een heel mooi stukje van het platteland gezien. De echtgenoot van mevrouw was hier zelfs in al die jaren nog nooit geweest! Dus ook hij genoot van de sight-seeing.
Na een halfuurtje kwamen we “thuis” aan. Mevrouw werd al onmiddellijk verwelkomt door haar zus, haar schoonbroer en een zeer goede kennis. Ook zij waren allemaal even enthousiast dat ze mevrouw opnieuw terug thuis zagen!
De tafel was gedekt, de koffie stond klaar … het beloofde een gezellige middag te worden voor de familie! Nadat mevrouw netjes geïnstalleerd was, hielden we ons dan ook even op de achtergrond. Dit was een knus en intens familie-momentje waarbij we zeker niet wilden storen!
Ondanks dat iedereen er graag langer van had willen genieten was het een vermoeiende middag voor mevrouw. Na twee uurtjes thuis te hebben genoten van het samenzijn was het voor haar opnieuw tijd om naar het ziekenhuis terug te keren. Tranen van blijdschap en tranen van verdriet wisselden elkaar af... .
Nergens zo goed als thuis ... .
Helaas werd mevrouw terug in het ziekenhuis van Roeselare verwacht en wordt ze daar ook zeer goed in de watten gelegd!
Lieve dame, hopelijk hebben we je een heerlijk thuisgevoel kunnen bezorgen en neem je dit gevoel met je mee naar het ziekenhuis. We wensen jou en je lieve familie het allerbeste 😘!
