Donderdag 19 december mochten we met Ambulance Wens België een bijzondere wens vervullen van een Mevrouw die momenteel verblijft in het WZC Sint Lambertus te Zelem, Limburg, Belgium.
Graag nog één keer naar haar geliefde Middelkerke, de zee horen, de zee ruiken, de zee zien…
Om 10 u stond Mevrouw en een lieve buurvrouw ons helemaal klaar op te wachten.
Uitgewuifd door het vriendelijke personeel van het WZC vertrokken we richting haar geliefde plekje aan zee.
Tijdens de rit werd er heel wat bijgepraat en onze mascotte zag dat het zonnetje van de partij was.
Na een beetje fileleed kwamen we omstreeks 12 u aan en na een kleine zoektocht werden we herenigd met de dochter, de drie lieve jongste kleinkinderen en de neef.
Stevig ingepakt trotseerden we de wind op de dijk. Herinneringen aan de vervulling van de wens van Mevrouw haar zus, één jaar geleden, zorgden voor een emotioneel moment.
Terwijl het jongste kleinkind afwisselend liefdevol de rolstoel met “haar moeke” voortduwde, werd er ook geravot op het strand en werden er “schatten” gevonden.
Hongerig van de inspanningen, kregen we een lekkere maaltijd aangeboden waarvoor onze grote dank je wel. Mevrouw kon genieten van haar favoriete slibtongetjes met zicht op zee en omringd met diegene die een bijzondere plaats innemen in haar hart.
Na de maaltijd ondernamen we een stevige heuvelachtige wandeling.
Om elke hoek sloop er een anekdote, een mooie herinnering. Op het einde van de wandeling kwamen we terug aan op de dijk waar een mooi lichtspektakel tussen de zon en de wolken ons verwelkomde.
Een stil en dankbaar moment dat een blijvende mooie herinnering zal zijn aan deze dag.
Mijmerend over de betekenis van dit mooi afscheidsgeschenk kochten we nog wat lekkers voor onderweg bij Mevrouw haar favoriete bakker.
Op de terugweg werd er stilletjes gesmuld van al dat lekkers en konden de vele lichtjes van de files ons niet deren.
Moe maar o zo gelukkig van het mogen beleven van deze dag verlieten we deze dankbare familie.
Dank je wel dat we deze wens van jou mochten vervullen!❤️
Graag nog één keer naar haar geliefde Middelkerke, de zee horen, de zee ruiken, de zee zien…
Om 10 u stond Mevrouw en een lieve buurvrouw ons helemaal klaar op te wachten.
Uitgewuifd door het vriendelijke personeel van het WZC vertrokken we richting haar geliefde plekje aan zee.
Tijdens de rit werd er heel wat bijgepraat en onze mascotte zag dat het zonnetje van de partij was.
Na een beetje fileleed kwamen we omstreeks 12 u aan en na een kleine zoektocht werden we herenigd met de dochter, de drie lieve jongste kleinkinderen en de neef.
Stevig ingepakt trotseerden we de wind op de dijk. Herinneringen aan de vervulling van de wens van Mevrouw haar zus, één jaar geleden, zorgden voor een emotioneel moment.
Terwijl het jongste kleinkind afwisselend liefdevol de rolstoel met “haar moeke” voortduwde, werd er ook geravot op het strand en werden er “schatten” gevonden.
Hongerig van de inspanningen, kregen we een lekkere maaltijd aangeboden waarvoor onze grote dank je wel. Mevrouw kon genieten van haar favoriete slibtongetjes met zicht op zee en omringd met diegene die een bijzondere plaats innemen in haar hart.
Na de maaltijd ondernamen we een stevige heuvelachtige wandeling.
Om elke hoek sloop er een anekdote, een mooie herinnering. Op het einde van de wandeling kwamen we terug aan op de dijk waar een mooi lichtspektakel tussen de zon en de wolken ons verwelkomde.
Een stil en dankbaar moment dat een blijvende mooie herinnering zal zijn aan deze dag.
Mijmerend over de betekenis van dit mooi afscheidsgeschenk kochten we nog wat lekkers voor onderweg bij Mevrouw haar favoriete bakker.
Op de terugweg werd er stilletjes gesmuld van al dat lekkers en konden de vele lichtjes van de files ons niet deren.
Moe maar o zo gelukkig van het mogen beleven van deze dag verlieten we deze dankbare familie.
Dank je wel dat we deze wens van jou mochten vervullen!❤️
