Op donderdag 6 mei hebben we met Ambulance Wens België opnieuw een mooie wens mogen vervullen voor een
59-jarige mevrouw uit Balen, Sonja, die momenteel in het ziekenhuis van Mol verblijft.
Dolgraag wou ze nog een keer naar huis om afscheid te nemen van haar drie hondjes.
🐕🦮🐕🦺
Haar zoon Tom woont in Blankenberge en kwam met de trein naar Balen om samen met zijn mama enkele mooie uren te beleven.
De wens was aangevraagd door Suzy en Anja van I mens, afdeling gezinszorg.
Zij helpen haar al enkele jaren in het huishouden.Het zijn ook zij die dagelijks nog langs Sonja’s huis gaan om voor de hondjes te zorgen en hen uit te laten.
Maar jammer genoeg zullen de hondjes geplaatst moeten worden.
Gelukkig mogen ze alle drie samen naar hetzelfde gezin die hen met de nodige liefde zullen omringen.
Dit is een enorme opluchting voor Sonja.
Rond 13u30 arriveerden we in het ziekenhuis van Mol.
Ongeduldig was ze aan het wachten op onze komst.
En onze mascotte kreeg prompt de naam Suzy.
Geëmotioneerd omdat ze dit moment nog mag beleven, nam ze afscheid van haar buurvrouw want deze wens betekende ook wel dat Sonja een week in quarantaine moet wanneer ze ‘s avonds terug in het ziekenhuis aankomt.
In Balen aangekomen stond een heus ontvangstcomité ons op te wachten
met de hondjes ( Shiva, Fien en Stacey) kwispelend in de armen.
Ook Sonja’s vriendin Gerda was van de partij.
De tranen sprongen Sonja in de ogen.
Het weer was aangenaam dus besloten we om buiten te gaan zitten.
De hondjes genoten van de aandacht van hun baasje en wilden dan ook voortdurend bij haar zijn.
Sonja had nog een wens...
Ze keek er zo naar uit om nog eens een frietje te eten van
“de beste frituur van België”. 🍟
Frieten met mayonaise, ajuintjes, augurken en een stuk vlees erbij.
Ze stond erop dat iedereen met haar mee zou eten!
Sonja genoot zichtbaar van elk moment.
Ze vertelde honderduit !
Suzy en Anja hadden nog een verrassing voor haar in petto,.... een fotokader met drie foto’s van haar liefste hondjes.
En alsof dit alles nog niet genoeg was, werd er ook nog een lekkere aardbeientaart boven gehaald.🎂
Het werd emotioneel afscheid van iedereen die haar dierbaar is.
Tom moest ook de trein halen en had nog meer dan 3 uur sporen voor de boeg om vóór de avondklok terug in Blankenberge te zijn . Dus leek het ons een topidee om hem met onze ambulance aan het station af te zetten, zo had hij zijn mama tot het laatste moment dicht bij hem!
Aangekomen in het ziekenhuis moest de avondverpleegkundige Sonja’s hele verhaal aanhoren!
Wij namen alvast afscheid van deze vlotte vertellende madam , die van haar dag nog lang zal nagenieten.
Doe dit volop lieve Sonja...
genieten, genieten, genieten 💝
Blij dat we jou wens mochten vervullen !
❤️
59-jarige mevrouw uit Balen, Sonja, die momenteel in het ziekenhuis van Mol verblijft.
Dolgraag wou ze nog een keer naar huis om afscheid te nemen van haar drie hondjes.
🐕🦮🐕🦺
Haar zoon Tom woont in Blankenberge en kwam met de trein naar Balen om samen met zijn mama enkele mooie uren te beleven.
De wens was aangevraagd door Suzy en Anja van I mens, afdeling gezinszorg.
Zij helpen haar al enkele jaren in het huishouden.Het zijn ook zij die dagelijks nog langs Sonja’s huis gaan om voor de hondjes te zorgen en hen uit te laten.
Maar jammer genoeg zullen de hondjes geplaatst moeten worden.
Gelukkig mogen ze alle drie samen naar hetzelfde gezin die hen met de nodige liefde zullen omringen.
Dit is een enorme opluchting voor Sonja.
Rond 13u30 arriveerden we in het ziekenhuis van Mol.
Ongeduldig was ze aan het wachten op onze komst.
En onze mascotte kreeg prompt de naam Suzy.
Geëmotioneerd omdat ze dit moment nog mag beleven, nam ze afscheid van haar buurvrouw want deze wens betekende ook wel dat Sonja een week in quarantaine moet wanneer ze ‘s avonds terug in het ziekenhuis aankomt.
In Balen aangekomen stond een heus ontvangstcomité ons op te wachten
met de hondjes ( Shiva, Fien en Stacey) kwispelend in de armen.
Ook Sonja’s vriendin Gerda was van de partij.
De tranen sprongen Sonja in de ogen.
Het weer was aangenaam dus besloten we om buiten te gaan zitten.
De hondjes genoten van de aandacht van hun baasje en wilden dan ook voortdurend bij haar zijn.
Sonja had nog een wens...
Ze keek er zo naar uit om nog eens een frietje te eten van
“de beste frituur van België”. 🍟
Frieten met mayonaise, ajuintjes, augurken en een stuk vlees erbij.
Ze stond erop dat iedereen met haar mee zou eten!
Sonja genoot zichtbaar van elk moment.
Ze vertelde honderduit !
Suzy en Anja hadden nog een verrassing voor haar in petto,.... een fotokader met drie foto’s van haar liefste hondjes.
En alsof dit alles nog niet genoeg was, werd er ook nog een lekkere aardbeientaart boven gehaald.🎂
Het werd emotioneel afscheid van iedereen die haar dierbaar is.
Tom moest ook de trein halen en had nog meer dan 3 uur sporen voor de boeg om vóór de avondklok terug in Blankenberge te zijn . Dus leek het ons een topidee om hem met onze ambulance aan het station af te zetten, zo had hij zijn mama tot het laatste moment dicht bij hem!
Aangekomen in het ziekenhuis moest de avondverpleegkundige Sonja’s hele verhaal aanhoren!
Wij namen alvast afscheid van deze vlotte vertellende madam , die van haar dag nog lang zal nagenieten.
Doe dit volop lieve Sonja...
genieten, genieten, genieten 💝
Blij dat we jou wens mochten vervullen !
❤️
