Op maandag 27 juni vertrokken we vanuit Diepenbeek richting de westkust voor een nieuwe wens.
Na een natuurlijke carwash door de gutsende regen, kwam de zon gelukkig al snel weer tevoorschijn vanaf Brussel. Na 2 uurtjes rijden kwamen we aan in Kortrijk.
Daar werden we hartelijk ontvangen door de verzorgende van de palliatieve afdeling van AZ Groeninge.
Vandaag is het de wensdag van meneer L. (1968) uit Menen. Zijn zoon Miguel heeft vandaag zijn proclamatie en uiteraard mag papa hier niet ontbreken!
Eenmaal op de kamer ontmoetten we een mooi uitgedoste mama en papa die staan te popelen om te vertrekken!
Na een korte kennismaking vertrokken we richting de school in Menen waar de proclamatie zou plaatsvinden. Na een kwartiertje reden we de schoolpoort binnen.
Een knappe jongeman kwam onmiddellijk naar ons toe gewandeld. Deze 18-jarige kerel bleek uiteraard Miguel te zijn die zijn ouders kwam welkom heten. Zowel mama en papa straalden van trotsheid!
Bij aankomst in het gebouw bleken er toch heel wat trappen te zijn die we met de rolstoel niet konden nemen. Maar al snel werd duidelijk wat een warm hart de West-Vlamingen hebben, want er stonden al heel wat mensen klaar om meneer te helpen dragen. Gelukkig werd er toch nog een lift gevonden zodat het allemaal vlotjes verliep.
We werden eerst in de aula van de school ontvangen voor een viering en de proclamatie. Zowel leerlingen als leerkrachten bedankten elkaar voor de inzet en de fijne samenwerking die er was gedurende de vorige jaren. Mooi om te zien hoeveel dankbaarheid er was. Ook enkele quotes passeerden de revu. De ene al pakkender dan de andere … .
Daarna was het tijd voor de uitreiking van de diploma’s. Terwijl mama en papa aandachtig aan het luisteren waren, werden ze aangenaam verrast doordat Miguel geslaagd was mét onderscheiding.
Uiteraard was het nu tijd om het glas te heffen op deze fantastische prestatie! De sporthal was hiervoor omgetoverd tot een mooie receptiezaal. Samen met een hapje en een drankje werd er gezellig nog wat gekeuveld met kennissen en families van andere medestudenten.
Meneer lustte ook wel graag een glaasje cava. Bij deze gebeurtenis mochten het er zelfs een paar meer zijn! Het rapport van Miguel werd door zijn vader aan een grondige controle onderworpen én goed bevonden!
Na enige tijd vertrokken we terug richting Kortrijk zodat meneer rustig kon nagenieten van deze avond en de nodige rust kon inhalen.
Wij weer terug richting Diepenbeek met de dankbaarheid dar we weer deel mochten uitmaken van dit speciale moment voor het gezin!
Na een natuurlijke carwash door de gutsende regen, kwam de zon gelukkig al snel weer tevoorschijn vanaf Brussel. Na 2 uurtjes rijden kwamen we aan in Kortrijk.
Daar werden we hartelijk ontvangen door de verzorgende van de palliatieve afdeling van AZ Groeninge.
Vandaag is het de wensdag van meneer L. (1968) uit Menen. Zijn zoon Miguel heeft vandaag zijn proclamatie en uiteraard mag papa hier niet ontbreken!
Eenmaal op de kamer ontmoetten we een mooi uitgedoste mama en papa die staan te popelen om te vertrekken!
Na een korte kennismaking vertrokken we richting de school in Menen waar de proclamatie zou plaatsvinden. Na een kwartiertje reden we de schoolpoort binnen.
Een knappe jongeman kwam onmiddellijk naar ons toe gewandeld. Deze 18-jarige kerel bleek uiteraard Miguel te zijn die zijn ouders kwam welkom heten. Zowel mama en papa straalden van trotsheid!
Bij aankomst in het gebouw bleken er toch heel wat trappen te zijn die we met de rolstoel niet konden nemen. Maar al snel werd duidelijk wat een warm hart de West-Vlamingen hebben, want er stonden al heel wat mensen klaar om meneer te helpen dragen. Gelukkig werd er toch nog een lift gevonden zodat het allemaal vlotjes verliep.
We werden eerst in de aula van de school ontvangen voor een viering en de proclamatie. Zowel leerlingen als leerkrachten bedankten elkaar voor de inzet en de fijne samenwerking die er was gedurende de vorige jaren. Mooi om te zien hoeveel dankbaarheid er was. Ook enkele quotes passeerden de revu. De ene al pakkender dan de andere … .
Daarna was het tijd voor de uitreiking van de diploma’s. Terwijl mama en papa aandachtig aan het luisteren waren, werden ze aangenaam verrast doordat Miguel geslaagd was mét onderscheiding.
Uiteraard was het nu tijd om het glas te heffen op deze fantastische prestatie! De sporthal was hiervoor omgetoverd tot een mooie receptiezaal. Samen met een hapje en een drankje werd er gezellig nog wat gekeuveld met kennissen en families van andere medestudenten.
Meneer lustte ook wel graag een glaasje cava. Bij deze gebeurtenis mochten het er zelfs een paar meer zijn! Het rapport van Miguel werd door zijn vader aan een grondige controle onderworpen én goed bevonden!
Na enige tijd vertrokken we terug richting Kortrijk zodat meneer rustig kon nagenieten van deze avond en de nodige rust kon inhalen.
Wij weer terug richting Diepenbeek met de dankbaarheid dar we weer deel mochten uitmaken van dit speciale moment voor het gezin!
